Zioła szwedzkie sięgają głęboko tradycją, ponieważ od pokoleń stosuje się je w celu przywrócenia zdrowia. Kto stworzył zioła szwedzkie? Mieszankę tych ziół skomponował szwedzki lekarz Klaus Samst. Sam dożył do 104 lat, więc był przykładem tego, że jest to możliwe, a przyczyną jego śmierci był upadek z konia.
Wg innych źródeł ojcem tej receptury był żyjący wcześniej lekarz i alchemik Paracelsus (1493-1541). Preferował on jednak stosowanie ziół rodzimych, a nie egzotycznych.
Maria Treben – zioła szwedzkie
Warto też wspomnieć o austriackiej zielarce Marii Treben
(1907-1991), która rozpowszechniła mieszankę ziół szwedzkich w XX wieku. Dodała jednocześnie inne składniki do tej mieszanki. Była ona propagatorką powrotu do natury.
Interesowała się roślinami i naturą oraz leczniczymi właściwościami ziół.
Swoje wykłady wygłaszała w całej Europie, dzięki którym pozyskiwała nowych zwolenników leczenia ziołami. Zalecała stosowanie kuracji opartych na ziołach, ale jednocześnie nie przekreślała terapii lekarskich, bo skłaniała się do stosowania ich obu równolegle, jako wzajemne uzupełnienie.
Mieszanka ziół Marii Treben ma 2 ogromne zalety, a więc jest to duża wydajność i łatwe przygotowanie.
Alkoholowa mieszanka tych ziół ma zastosowanie zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. A więc zioła stosowane wewnętrznie pomagają w przypadku dolegliwości wywołanych przez wirusy, bakterie, grzyby i mikro pasożyty, dlatego warto po nią sięgać. A teraz najważniejsze zastosowania ziół szwedzkich.
W przeciwieństwie do innych ziół – zioła szwedzkie nie są przyjmowane w postaci herbaty, lecz w postaci nalewki alkoholowej.
A więc jako ekstrakt alkoholowy, stosowany w obu formach, czyli wewnętrznie i zewnętrznie. Ta mieszanka ziół jest w smaku słodko-gorzka, dlatego że zawiera sporą dawkę substancji gorzkich. Te z kolei poprawiają pracę trzustki i wątroby oraz żołądka.
Z uwagi na fakt, że zioła szwedzkie są robione na bazie alkoholu, to osoby z poważnymi chorobami wątroby, czy jelit lub z niewydolnością nerek, nie powinny stosować tych ziół, aby sobie nie zakszodzić bardziej.
Dobrze zbilansowana kompozycja tych ziół i składników mineralnych wspomaga zdrową dietę. Wzmacnia organizm. Działa bakteriobójczo i przeciwzapalnie.
Zioła szwedzkie – zastosowanie wewnętrzne
- Przeziębienia i grypa
- Gorączka
- Szum w uszach
- Ból uszu
- Osłabiony słuch
- Zawroty głowy
- Zapalenie jamy ustnej i zatok
- Borelioza
- Pasożyty
- Niewydolność serca
- Problemy z krążeniem
- Niewydolność płuc
- Cukrzyca
- Problemy żołądkowe
- Dolegliwości jelitowe
- Żylaki
- Anoreksja
- Niedokrwistość
- Nadwaga
- Problemy z wątrobą
- Żółtaczka
- Ból woreczka żółciowego
- Padaczka
- Skurcze menstruacyjne
- Zaburzenia miesiączkowania
- Depresja
- Bezsenność
- Wyczerpanie
- Nerwowość
- Kolki
- Wzdęcia
- Zaparcia
- Brak apetytu
- Poprawiają pamięć i usprawniają pracę mózgu
Zioła szwedzkie – zastosowanie zewnętrzne
- Ból pleców
- Ból głowy
- Wysypka
- Ukąszenie owadów
- Urazy skórne
- Trądzik
- Afty
- Odciski
- Cellulit
- Brodawki
- Hemoroidy
- Odmrożenia
- Napięcia mięśni
- Reumatyzm
- Artretyzm
- Zapalenie kości i stawów
- Obrzęk
Zioła szwedzkie ze względu na zawartość alkoholu raczej mogą podrażniać skórę od zewnątrz i powodować jej przebarwienia. A mimo to stosuje się je właśnie w formie zewnętrznej, gdyż ta forma jest również skuteczna.
Należy uprzednio posmarować dane miejsce tłustą maścią i przyłożyć okład oraz zabandażować dla stabilizacji okładu. Należy zostawić taki okład na 2 h lub nawet na całą noc. W przypadku wystąpienia zaczerwienienia skóry trzeba przerwać okład wcześniej, aby uniknąć dalszego podrażnienia. Wykonując okład, można dodać wody do rozcieńczenia.
Wszechstronne użycie tych ziół sprawia, że cieszą się one popularnością.
Wykonując zioła szwedzkie w domu – jako bazę można użyć brandy zbożową lub owocową o zawartości 38% alkoholu lub wódkę żytnią 40%.
Tak przygotowaną mieszankę ziół należy zostawić w butelce z szeroką szyjką na 2 tygodnie – w ciepłym i jasnym miejscu. Zioła trzeba mieszać codziennie. Po 14 dniach odcedzić i przelać do ciemnych buteleczek, ponieważ to im zapewni prawidłowe warunki do przechowywania. Można używać przez kilka lat.
Zioła szwedzkie – przeciwskazania
- Niewydolność nerek
- Marskość wątroby
- Ciąża i karmienie piersią
- Niedrożność jelit
- Nie należy podawać ziół szwedzkich małym dzieciom
Zioła szwedzkie można spotkać w formie dwojakiej tzn. sporządzone według małej i dużej receptury. Z tymże Maria Treben badała jedynie małą recepturę i ją upowszechniała. Natomiast dużą recepturę stosuje się w ziołach szwedzkich Bittnera.
Maria Treben zajęła się mieszanką 11 ziół – tzw. małe zioła szwedzkie.
Szwedzkie zioła zawierają kamforę, która rośnie wyłącznie w Azji. Pierwszy raz użyto tej mieszanki podczas wojny trzydziestoletniej w Europie, ponieważ lekarze posługiwali się nimi do leczenia rannych i chorych żołnierzy.
Czy zioła szwedzkie są mieszanką doskonałą ? Doskonałych mieszanek nie ma, natomiast na pewno zioła szwedzkie są bardzo wszechstronne, ponieważ można je wykorzystywać przy różnych dolegliwościach z dobrym skutkiem.
Zioła szwedzkie – skład mieszanki 11 ziół
- aloes – 10 g
- mirra – 5 g
- szafran – 0,2 g
- senes – 10 g
- kamfora – 10 g
- korzeń rabarbaru – 10 g
- kurkuma – 10 g
- manna – 10 g
- teriak (drakiew) – 10 g
- korzeń dziewięćsiłu – 5 g
- arcydzięgiel– 10 g
Arcydzięgiel
Zioła szwedzkie zawierają arcydzięgiel. Oczyszcza organizm z toksyn, ponieważ stymuluje wydzielanie śliny, pobudza produkcję moczu i potu. Zwalcza grzyby i zabija bakterie. Przyspiesza perystaltykę jelit, dzięki temu niweluje zaparcia.
Arcydzięgiel działa też rozgrzewająco, dlatego można nacierać zimne dłonie i stopy oraz dodawać do kąpieli. Okłady i nacieranie wspomagają też łagodzenie reumatyzmu i bólu związanego z korzonkami. Oddziałuje też uspokajająco dlatego jest polecany osobom znerwicowanym.
Dziewięćsił bezłodygowy
Innym składnikiem tej mieszanki jest dziewięćsił, jest to roślina z rodziny astrowatych – wspomaga produkcję żółci. Jest moczopędny i napotny. Działa bakteriobójczo, dzięki temu, że występuje w nim olejek eteryczny z karlinoksydem i karlinem. Dziewięćsił bezłodygowy polecany jest osobom z zaburzeniami trawienia, bo niweluje uczucie ciężkości po obfitym posiłku. Ponadto pobudza spowolniony metabolizm.
Teriak
Teriak z kolei wzmacnia układ odpornościowy, dlatego sięgają po niego ludzie ze słabą odpornością. Również reguluje proces przemiany materii oraz łagodzi biegunki. Zmniejsza gorączkę i działa uspokajająco, podobnie jak arcydzięgiel.
Manna
Manna jest pozyskiwana z jesionu mannowego. Obniża ciśnienie i zapobiega miażdżycy. Jest ziołem silnie odtruwającym organizm, dzięki temu może być stosowana do odciążania wątroby. Zawiera mannitol, który charaktryzuje się słodkim smakiem, dlatego może być stosowany przez cukrzyków – jako substancja słodząca.
Manna używana jest przy niewydolności nerek, ponieważ poprawia krążenie nerkowe i zapobiega wytrącaniu się złogów w nerkach.
Kurkuma
Kurkuma działa przeciwzapalnie. Przeciwdziała nowotworom. Wspiera pracę mózgu., dlatego stosuję się ją wspomagająco w leczeniu u osób po udarach i w z chorobą Alzheimera. Kurkuma stymuluje wytwarzanie żółci. Pozytywnie wpływa na oczy, gdyż łagodzi zespół suchego oka, jaskrę, czy zapalenie spojówek.
Kurkumy nie powinny stosować kobiety w ciąży, ponieważ pobudza ona pracę macicy. Również osoby chore na kamicę żółciową powinny jej unikać, dlatego że potęguje ból.
Rabarbar
Rabarbar jest przeciwbólowy. Wspomaga prawidłową pracę hormonów kobiecych. Zawiera błonnik, dzięki temu reguluje trawienie. Posiada właściwości estrogenne, dzięki temu łagodzi trądzik i jest pomocny u kobiet w okresie przekwitania.
Kamfora
Kamfora ułatwia odkrztuszanie i oddychanie, dlatego rozlużniająco zadziała na zablokowany nos. Wspomaga leczenie chorób reumatycznych. Jest przeciwbólowa i lekko znieczulająca. Łagodzi opryszczkę. Wykazuje działanie przeciwzapalne, dzięki temu jest wykorzystywana w bólu mięśni i stawów.
Senes
Senes jest przeczyszczający, ponieważ zawiera sennozydy. Poprawia kondycję skóry ponieważ zwiększa jej nawilżenie. Redukuje masę ciała, więc jest pomocny przy odchudzaniu. Usprawnia perystaltykę jelit, dlatego jest stosowany przy zaparciach.
Szafran
Szafran reguluje miesiączki i obniża poziom złego cholesterolu. Jest też naturalnym środkiem na potencję, dlatego wykorzystuje się jego działanie również w takich dyfunkcjach. Poprawia nastrój, ponieważ działa stymulująco na poziom serotoniny i dopaminy w mózgu.
Mirra
Mirra działa przeciwzapalnie. Łagodzi trądzik i wypryski skórne. Jest antybakteryjna, dlatego wykrzystuje się ją wewnętrznie do stymulowania mikrofagów w krwioobiegu.
Aloes
Aloes zadziała przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Także nawilżająco. Jest przeciwbólowy, dzięki zawartości antyprostaglandyn. Działa przeciwzapalnie, więc można stosować zewnętrzie do gojenia się ran. Łagodzi ospę wietrzną i wysypki, dlatego warto go stosować zewnętrznie.
Zioła szwedzkie – dawkowanie
1 łyżka nalewki rozcieńczona w 0,5 szklanki wody.
Zioła szwedzkie to naturalny lek, który ma krąg wielu zwolenników. Substancje gorzkie w nich zawarte stymulują trawienie i wydzielanie śliny oraz soku żołądkowego.
Zioła wspierają terapię, dlatego warto je włączyć równolegle do terapii farmakologicznej i skonsultować to z lekarzem, żeby efekt był pożądany, typowo leczniczy. Dzięki temu złagodzone zostaną łatwiej dolegliwości.
Warto, aby taka nalewka z ziół szwedzkich znalazła się w domowej apteczce, ponieważ w razie różnych dolegliwości łatwo i szybko można po nią sięgnąć, by sobie pomóc. Sztuka mieszania ziół wymaga dużej wiedzy i umiejętności. Ponieważ nie wszystkie zioła można ze sobą mieszać, bo mogą wejść we wzajemne interakcje, dlatego warto korzystać z gotowych mieszanek.
Współczesne mieszanki ziołowe są często oparte na recepturach dawnych – sięgających jeszcze do murów klasztornych sprzed wieków, dlatego że zakonnicy dawniej zajmowali się dość szczegółowo leczeniem ziołami.
Maria Treben dała nam gotowe rozwiązanie na wiele dolegliwości w postaci mieszanki ziół szwedzkich wg jej receptury. Mieszanka ziół szwedzkich z aloesem, którą ona przedstawiła cieszy się większym zainteresowaniem, niż mieszanka z piołunem, ponieważ piołun jest gorzki w smaku.
Nazwa zioła szwedzkie nie jest zastrzeżona w Urzędzie Patentowym, dlatego na rynku można spotkać różne wersje tych ziół.
