Choroba Leśniowskiego-Crohna to stan zapalny przewodu pokarmowego. Jako synonimów używa się przy tej dolegliwości określeń takich jak: miejscowe zapalenie jelit, choroba Crohna, zapalenie jelita krętego, stwardniające przewlekłe zapalenie jelit.
Przyczyny Choroby Leśniowskiego-Crohna
Krążą różne teorie na temat tej choroby, nie do końca jest jasne co stanowi faktyczną przyczynę. Problem jest bardziej złożony. Powszechnie przyjęło się, że jest to choroba autoimmunologiczna, czyli występuje błędna odpowiedź immunologiczna organizmu na własne tkanki. A mówiąc prościej organizm atakuje swoje komórki zamiast je wspierać w walce z patogenami. A dlaczego atakuje? Bo nie rozpoznaje ich jako własne, tylko jako ciała obce. I dlatego następuje autoagresja układu odpornościowego skierowana na organizm.
Badania naukowe wskazują na wpływy psychosomatyczne i bakteryjne. Są też przesłanki sugerujące dziedziczne predyspozycje genetyczne do wystąpienia tej choroby.
2x częściej choroba Leśniowskiego-Crohna dotyka palaczy.
Najczęściej dotyczy ona dolnej części jelita cienkiego (jelita krętego) oraz przejścia do jelita grubego i samego jelita grubego. Jest to przewlekła choroba, która potrafi wpływać na wszystkie warstwy ściany jelita. Może wystąpić od jamy ustnej do odbytu. Tak więc może wpływać na kilka odcinków jelitowych, które są oddzielone zdrowymi fragmentami.
Proces zapalny może doprowadzić do zwężenia jelit i przetok. Przetoki to zapalne przewody łączące np. między różnymi odcinkami jelit. Mogą wystąpić też pomiędzy jelitem, a skórą, albo innymi narządami wewnętrznymi. Przetoki często znajdują się w okolicy odbytu.
Z uwagi na to, że przyczyna choroby Leśniowskiego-Crohna nie do końca jest znana, to tradycyjna terapia medyczna ogranicza się do leczenia objawowego przy pomocy leków. W zależności od etapu choroby należą do nich przykładowo leki immunosupresyjne, glukokortykoidy, a w ostrych stanach pozostaje interwencja chirurgiczna.
Choroba Leśniowskiego-Crohna – Objawy
W zależności od fazy zaostrzenia choroby uwidacznia się słabość w obwodzie funkcjonalnym śledziony, żołądka i jelit. Słabość tego obwodu może być wrodzona lub nabyta przez niewłaściwy styl życia i nawyki żywieniowe. W efekcie występują problemy trawienne, miękki stolec, częste ruch jelit lub uporczywe blokady, śluz w kale, wzdęcia, czy nudności.
W sferze psychicznej też występuje dysharmonia. która objawia się zmęczeniem, apatią, nastrojami depresyjnymi.
Choroba Leśniowskiego-Crohna to też zimne dłonie i stopy, ponieważ brakuje w organizmie energii do ogrzania ciała.
Proces zapalny w jelitach jest porównywalny do stanu zapalnego ran na skórze. Zdarza się zaczerwienienie i skłonność do krwawienia z ran. Wtedy reakcja cieplna organizmu przejawia się podwyższoną temperaturą, gorączką, poceniem się, suchą skórą, suchością w ustach, łamliwością paznokci i włosów. Objawy te są bardzo wyraźne przy zaostrzeniu choroby.
Ostry nawrót choroby to też stres, wahania nastrojów, drażliwość, lęk, napięcie mięśni, zgrzytanie zębami, skurcze i ból brzucha.
System trawienny jest systemem złożonym. Składniki odżywcze są wchłaniane w jelicie cienkim i w pierwszej części okrężnicy. Przez ich ścianki dostają się do krwi. Dzięki temu służą do wzmacniania i regeneracji ciała. Jelita odgrywają ważną rolę w regulacji bilansu wodnego. Narządy trawienne są istotne dla utrzymania naszego zdrowia.
Uzupełnieniem tradycyjnej terapii może stać się konwencjonalna medycyna chińska, czyli systematyczne stosowanie leków ziołowych i akupunktury.
Odżywianie w Chorobie Leśniowskiego-Crohna
- Mniej węglowodanów, ponieważ zbyt dużo białego pieczywa i makaronu może sprzyjać zapaleniu jelit
- Mniej produktów pochodzenia zwierzęcego – zwłaszcza mięsa, ale też sera i innych produktów pochodnych
- Oleje roślinne o wysokim stężeniu nienasyconych kwasów tłuszczowych, dlatego że działają przeciwzapalnie. A stwardniałe tłuszcze roślinne np. margaryna mogą powodować stany zapalne
- Świeże i domowe potrawy, zamiast wysokoprzetworzonej żywności
- Zioła i przyprawy – szczególnie kurkuma zadziała pozytywnie w stanach zapalnych jelit
- Jedz codziennie owoce i warzywa. Dobrze się odżywiaj, ponieważ niedobory składników odżywczych zaostrzają chorobę
- Zmniejszaj ilości cukru rafinowanego w diecie
- Pij co najmniej 2 litry wody dziennie
- Nie obciążaj się nadmiernym wysiłkiem fizycznym
- Stosuj probiotyki, ponieważ zwiększą liczebność dobrej flory bakteryjnej. Chodzi o to, żeby było więcej gatunków bakterii jelitowych z rodzaju Lactobacillus oraz Bifidobacterium. Probiotyki te łagodzą objawy
- Suplementacja witaminy D3 i K2, odpowiedni poziom wapnia, żelaza, cynku i selenu we krwi
- Potrawy lekkostrawne
- Zielona pietruszka, koper, kminek
Zioła w Chorobie Leśniowskiego-Crohna
Przede wszystkim warto zastosować zioła o działaniu lekko uspokajającym – takie jak: korzeń kozłka lekarskiego, szyszki chmielu, napar z melisy oraz ziele serdecznika.
Przy biegunkach pomoże kłącze pięciornika, kora dębu, nasiona babki płesznik, szałwia i liście jeżyn.
Zioła przeciwzapalne i działające rozkurczowo na ściany jelit oraz redukujące wzdęcia. I takie, które stymulują trawienie. Należą do nich owoc kopru, kminek, rumianek, korzeń arcydzięgla, ziele serdecznika, kłącze pięciornika, melisa, ziele krwawnika.
Zioła prebiotyczne, bo wpływają korzystnie na rozwój dobrej flory bakteryjnej w jelitach oraz zmniejszają stany zapalne. Są to: korzeń mniszka lekarskiego, cykoria, kłącze perzu.
Aloes może pomóc przy obfitych krwawieniach, niestrawności i osłabieniu po biegunce.
Homeopatia wzmacnia energię życiową i wspiera organizm w przywróceniu równowagi.
Przy leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna stosuje się też konopie indyjskie, ponieważ dobrze wpływają na wyniki leczenia. Wtedy markery stanu zapalnego zmniejszają się znacznie.
Pamiętaj! Konsultuj z lekarzem, czy możesz stosować preparaty ziołowe.
