Miód swoją popularność zyskał dzięki dobremu smakowi. Najczęściej kojarzony jest z naturalnym lekiem na przeziębienie. Ale czy tylko? O tym opowiem w tym artykule…
Biochemik Peter Molan z Uniwersytetu w Waikato w Nowej Zelandii badał miód i doszedł do wniosku, że miodem można pokonać około 60 typów bakterii, grzybów i wirusów. Nawet te odporne na antybiotyki.
Aktywne substancje w miodzie
Zawiera enzymy wytwarzane przez pszczoły. Dzięki enzymowi z glukozy obfituje w nadtlenek wodoru, który działa antyseptycznie. Jest jeszcze jeden enzym w miodzie, który tak działa – to lizozym, ale trzeba jednak pamiętać, że jest on wrażliwy na światło słoneczne. Dlatego miody lepiej przechowywać w ciemnym miejscu i nie wystawiać ich na działanie promieni słonecznych. W wyniku ogrzania traci swoje właściwości.
W czasie przechowywania miodu w naszych domach również zachodzą w nim procesy chemiczne w wyniku których powstaje więcej nadtlenku wodoru. Rozpowszechnione mleko z miodem lub herbata z miodem to sprawdzone sposoby na ból gardła. A dlaczego? Bo miód kryje w sobie różne substancje śladowe – w tym 2 ważne flawonoidy: pinocembrynę, która wykazuje działanie antybiotyczne oraz kwas kawowy – działa przeciwzapalnie. Inne flawonoidy w miodzie również zwalczają wirusy.
Posiada wysokie ciśnienie osmotyczne i kwaśny odczyn, dzięki obecności kwasów organicznych. A jak to się przekłada na zdrowie? Ano tak, że potęguje siłę niszczenia drobnoustrojów.
Z kolei acetylocholina (związek azotowy) zawarta w miodzie wpływa korzystnie na pracę serca. Zmniejsza częstotliwość akcji serca. Rozszerza zwężone tętnice wieńcowe i dlatego obniża ciśnienie i chroni serce.
To nie tylko wyśmienity smak, to też aminokwasy, witaminy i minerały oraz solidna dawka węglowodanów, których potrzebuje nasz mózg, ponieważ przekształca je w energię.
Smaki miodu
Wyróżnić można około 300 smaków miodu – w zależności od roślin. Ten słodki przysmak lubią dzieci i dorośli. Jasne i piękne odmiany to na przykład zasługa rzepaku, koniczyny, czy mniszka lekarskiego. Ciemniejsze i jednocześnie bardziej intensywne w smaku to np. miody jodłowe i kasztanowe. Interesujące są też miody aromatyczne – lawendowe, tymiankowe, rozmarynowe.
Miody najlepiej kupować od pszczelarzy lub w sklepach ze zdrową żywnością, ponieważ mamy wtedy gwarancję, że nie są podgrzewane w celu zapobiegania ich naturalnej krystalizacji z upływem czasu. Podgrzewany powyżej 40 stopni Celsjusza traci prawie wszystkie właściwości lecznicze.
Miody wysokiej jakości posiadają około 245 naturalnych składników. Przeważający skład miodu to cukry. Proporcja fruktoza-glukoza wpływa na konsystencję miodu, dlatego że glukoza krystalizuje się szybciej w miodzie niż fruktoza. Z mniejszą zawartością glukozy jest bardziej płynny.
Od nektaru po miód
Pszczoły wytwarzają go głównie z cukrowego soku roślin kwiatowych, nektaru. Poza nektarem pszczoły zbierają także spadź, a pochodzi ona z drzew liściastych lub iglastych.
Jest też bazą pokarmową dla samych pszczół. Niedojrzały jeszcze, pszczoły starannie rozprowadzają na plastrze miodu. Dopiero pod koniec procesu dojrzewania pszczelarz przystępuje do jego zbioru.
Miód jako lekarstwo
W dojrzałym miodzie wysoka zawartość cukru powoduje, że giną bakterie, grzyby i pasożyty. Dlaczego? Ponieważ wiąże nadmiar wody. A bez wody mikroorganizmy nie przetrwają. Tylko ich zarodki są w stanie przetrwać bez wody, ale bez niej nie mogą rosnąć i nie rozmnożą się.
Blokuje on w organizmie bakteriom chorobotwórczym “komunikację” pomiędzy sobą. Dlatego nie mogą one rozwijać się i działać w grupie. Z tego względu stają się bardziej podatne na leczenie antybiotykami, jeśli zachodzi taka konieczność.
Bakterie i grzyby oraz wolne rodniki są jedną z przyczyn chorób zapalnych. Tak więc dla własnego bezpieczeństwa warto go stosować w swojej kuchni. Pomaga przy problemach z gardłem, skórą, zakażeniami grzybiczymi, ale też sprawdza się przy dolegliwościach żołądkowo-jelitowych. Radzi sobie też z kaszlem i przeziębieniem. Łyżeczka miodu zmieszana w szklance wody lub ciepłej herbaty zastosowana przed pójściem spać złagodzi kaszel w nocy.
Stosowanie miodu może złagodzić łuszczenie się skóry i swędzenie. Tak samo dzieje się przy łupieżu i opryszczce. W tym celu należy go skropić wodą i nałożyć na chore miejsca. Taki opatrunek z miodu należy wykonywać codziennie, a po 3 godzinach kontaktu miodu ze skórą należy przemyć te miejsca wodą.
Zapalenie przewodu pokarmowego nazywane jest potocznie grypą żołądkowo-jelitową, której towarzyszy biegunka i nudności. W tych dolegliwościach również sprawdza się.
Kolejne plusy miodu…
Służy on też jako pokarm “dobrym” bakteriom jelitowym, dlatego działa jak prebiotyk. W przeciwieństwie do cukru rafinowanego posiada ważne minerały i witaminy oraz aminokwasy. I chociaż są w niewielkich ilościach, to i tak są cenną bazą pokarmową dla jelit.
Pleśnie i ich toksyny wpływają na samopoczucie – są to tak zwane aflatoksyny, które unieszkodliwia. A występować mogą na orzeszkach ziemnych, migdałach, czy zbożach.
Może zmniejszyć ilość złego cholesterolu LDL i zwiększyć udział dobrego cholesterolu HDL, dlatego wzmacnia serce.
Pamiętaj! Miód wydaje się być doskonałym słodzikiem. Jednak nie należy go nadużywać ze względu na wysoką zawartość cukrów. Diabetycy powinni uważać na ilość spożywanego miodu.
Miód kwiatowy i spadziowy
Ten kwiatowy ma delikatny owocowy lub kwiatowy aromat. Do miodów kwiatowych zalicza się miody pozyskiwane z takich roślin jak m.in.: rzepak, mniszek lekarski, kwiat lipy, koniczyna oraz miód z kwiatów wiosennych. Kwiatowy, którego nektar zbierano wiosną ma zwykle jasną barwę, a ten zbierany później, latem, coraz ciemniejszą. A im lżejszy jest, tym łagodniejszy ma smak.
Miód spadziowy również zyskuje swoją popularność – zwłaszcza miód leśny. Ma bardzo ciemny kolor. Miód leśny zawiera mniej glukozy, dlatego pozostaje dłużej płynny. Charakteryzuje się mocnym aromatem, wręcz lekko pikantnym. Perłą wśród miodów leśnych jest miód jodłowych. Surowca pozyskiwanego nie ma zbyt wiele, dlatego występuje w mniejszych ilościach. Za to w smaku jest wyraźnie ostry, z charakterystycznym jodłowym aromatem.
Który miód jest najzdrowszy
Każdy miód zawiera cenne składniki i ma inny wpływ na organizm.
Miód rzepakowy – zawiera sporo glukozy, dlatego idealnie nadaje się o poranku do podnoszenia energii własnej. Śmiało mogą korzystać z niego także sportowcy. Miód rzepakowy posiada witaminę B2, B6 i C. Można go stosować do uzupełniania energii przed i po wysiłku. Jest lepszy od napojów energetycznych, ponieważ dodatkowo działa antybakteryjnie, ma witaminy i jest produktem naturalnym. Szybko dostarcza energii.
Miód kwiatowy – obfituje we fruktozę. Fruktoza ma identyczny wzór struktury molekularnej jak glukoza (C6H12O6), ale ma inne rozmieszczenie cząstek. A więc, organizm musi najpierw przekształcić fruktozę w glukozę. Robi to za pomocą enzymów. Trwa to trochę, dlatego później odczuwamy przypływ energii. Energia rozłożona w czasie jest dobra przy długiej wędrówce lub jadąc rowerem.
Miód akacjowy – niszczy bakterie i działa dezynfekująco. Można go wykorzystać jako produkt kosmetyczny i nanieść na wargi na 15 minut, 2x dziennie. Nawilży i zmiękczy wargi. Odżywi je przy okazji. Również na spierzchnięte miejsca na skórze nadaje się miód akacjowy np. na kolana i łokcie.
Miód manuka
Miód Manuka pochodzi z nektaru kwiatowego nowozelandzkiego krzewu Manuka. Jak działa miód Manuka? 🙂 Ten miód ma silne działanie antybakteryjne – zwalcza bakterie Escherichia coli oraz Helicobacter pylori. A bakteria Helicobacter może doprowadzić do wrzodów żołądka i zapalenia żołądka.
Miód ten ma przewagę nad innymi miodami, ponieważ do tej pory nie znaleziono miodu o porównywalnie silnym działaniu. Zabija też antybiotykooporne bakterie Staphylococcus aureus. Bakteria ta może powodować ropne infekcje skóry, często infekuje rany po wypadkach lub operacjach. Przyczynia się też do innych chorób takich jak – zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zatok i zapalenie ucha środkowego.
Przeciętny miód jest w stanie zahamować rozprzestrzenianie się gronkowca złocistego nawet w 10-krotnym rozcieńczeniu. A miód Manuka radzi sobie z nim także przy 54-krotnym rozcieńczeniu. Można go mieszać z herbatą już ostudzoną. Jest bardzo dobry w terapii uzupełniającej przeciwgrzybiczej, bo radzi sobie z Candida albicans.
Miód Manuka może chronić zęby przed płytką nazębną, dlatego że działa podobnie jak roztwór chemiczny chlorheksydyny, często występujący w płynach do płukania jamy ustnej.
Jak rozpoznać jakość miodu Manuka? Jego jakość określa się na podstawie działania przeciwbakteryjnego. Ustala się to za pomocą zawartości MGO. MGO to metyloglioksal, czyli główny składnik aktywny w miodzie Manuka. Więc warto sprawdzać, czy na słoiku jest podawana jego zawartość.
Apiterapia
Apiterapia to leczenie nie tylko miodem, ale również innymi produktami pochodzenia pszczelego – są to: propolis, pyłek kwiatowy, pierzga, mleczko pszczele, wosk pszczeli, a także jad pszczeli. Na bazie tych produktów wytwarza się też leki.
W Niemczech docenia się właściwości miodu wrzosowego. Zwłaszcza tego regionalnego, pochodzącego z okolic Lüneburga. Miód wrzosowy jest bogaty w enzymy i minerały. Posiada sporo przeciwutleniaczy. Ma mocny akcent smakowy – nieco cierpki i pikantny. Jest naturalnym lekarstwem na zmęczenie, reumatyzm, zapalenie kości i stawów.
U naszych zachodnich sąsiadów wysokie notowania zalicza Fenchelhonig, czyli miód z dodatkiem zmielonych nasion kopru włoskiego. Sięga po niego medycyna naturalna w takich dolegliwościach jak przeziębienie (kaszel i ból gardła) lub niestrawność. Można też go podawać małym dzieciom. Tylko dzieciom poniżej 1 roku życia nie zaleca się i kobietom w ciąży, ponieważ będzie stymulował mięśnie macicy, a to mogłoby doprowadzić do poronień.
Przepis na miód z koprem włoskim
Składniki
- 20 g nasion kopru włoskiego
- 200 g miodu
Przygotowanie
Nasiona należy rozetrzeć w moździerzu lub zmielić w młynku do kawy. Następnie dodaj je do miodu i wymieszaj. Odstaw na 10 dni, po tym czasie można już stosować, bo olejki eteryczne z kopru włoskiego wnikną do miodu. Jeśli ktoś chce to może filtrować następnie miód, jeśli przeszkadza obecność drobinek kopru. Rodzaj miodu możesz dobrać wg własnych potrzeb i upodobań.
Akacjowy i Gryczany
Miód akacjowy – posiada podobne właściwości jak inne miody, ale ma też inhibinę, która jest skuteczna przy przeziębieniu.
Miód gryczany – ma specyficzny ostry smak, dlatego dzieci go nie polubią. Posiada ciemną barwę. Co wyróżnia miód gryczany? Działa dobrze na serce i układ krążenia. Jest też przydatny w leczeniu anemii, gdyż zawiera więcej żelaza. Systematycznie spożywany spowoduje wzrost hemoglobiny we krwi. Wzmacnia układ odpornościowy, bo ma wyższą zawartość inhibiny niż inne miody. Usuwa ołów i pierwiastki promieniotwórcze z surowicy krwi. Daje również dobre wyniki przy kaszlu.
Miody są dobre na poprawę nastroju. Usuwają przygnębienie, ponieważ podnoszą poziom serotoniny w mózgu. Łagodzą napięcie psychiczne i działają odprężająco.
Miód w kosmetologii
Miód ma działanie nawilżające, jednak w dużym stężeniu może zacząć przesuszać skórę. Enzymy zawarte w miodzie pomagają usuwać stary naskórek i przyspieszają powstawanie nowego. Zatem miód może być użyty do peelingu ciała. Poprawi elastyczność skóry i wzrośnie jej stopień miękkości. Będzie też hamował procesy zapalne występujące na skórze. Aktywnie zwalcza także wolne rodniki.
Miód zmniejsza blizny. Bo? Może zmieniać strukturę powstałych włókien kolagenu oraz hamować ich nadmierną aktywność. Dlatego po zakończeniu gojenia się blizna jest gładsza i ma regularną powierzchnię.
